jueves, 3 de diciembre de 2009

etapas de la vida

Me ha costado mucho esrcribir esta entrada en mi blog. Este pequeño rincón de la gran telaraña que es internet se ha convertido como en una casí segunda casa para mi y sobre todo para mis ideas y pensamiento sobre la gran aventura de educar en casa.

A partir de hoy la frecuencia con la que escribo ya no será la misma. He decidido dejar descansar un poquito este blog y dedicarme a estar con mi familia, con mis hijos y a aprender con ellos.

Han sido muchas las cosas compartidas con otrás mamás, con otros blogs y me llena de alegría saber que gracias a la blogosfera hemos conocido a mucha gente que nos ha aportado mucho y esperamos haber aportado también nuestro granito de arena.

Empieza una nueva etapa, los niños crecen y cada vez disfruto más aprendiendo a su lado y enseñandoles. Y también requiere más tiempo y por eso ya no escribiré con tanta frecuencia pero esto no es un adiós, probablemente seguiré publicando en el blog algunas ideas que me parezcan ingeniosas pero todo con más calma.

Por supuesto que seguiré disponible vía mail para ayudar en lo posible y por supuesto que cada día me daré un paseíto por los blogs que más me aportan y que más me inspiran.

Así que sin más os digo hasta luego!!

8 comentarios:

  1. Te entiendo perfectamente, yo suelo escribir de noche y eso me supone robar horas al sueño que al día siguiente no te ayudan para estar bien con los niños. Muchas veces he pensado en cerrar el blog o escribir muy de vez en cuando pero tienes razón es como una segunda casa y tantas veces me da fuerzas para seguir, que de momento seguimos...
    Tómate un descanso y disfruta del momento presente, de tus niños...creo que has tomado la mejor decisión.
    Enhorabuena, aunque lógicamente toda la comunidad de familias que educamos en casa te vamos a extrañar.
    Besos.

    ResponderEliminar
  2. Com tu dius, tot són etapes... Moltíssimes gràcies per haver compartit tantes coses que heu fet amb nosaltres, esperarem llegir-vos amb molta il·lusió, encara que sigui menys sovint! I que disfruteu molt del vostre dia a dia!
    Una abraçada molt forta!

    ResponderEliminar
  3. Igual que Paloma, blogueo con nocturnidad y alevosía y también he pensado en cerrarlo más de una vez pero al final no soy capaz :)

    Hasta pronto Sylvia y feliz navidad :)

    Un besito

    ResponderEliminar
  4. Lo voy a sentir, creo que internet, los blogs, nos roba mucho tiempo a todas, y eso que yo casi no os doy ideas, pero estoy enganchada a las vuestras, en estos momentos es la 1 de la madrugada, y llevo unos días sin dormir bien porque han operado a mi hijo pequeño, y mira aquí estoy!! yo también lo pienso cada día "debo desengancharme"...
    Besos Sylvia, disfruta, que seas muy feliz en esta nueva etapa.

    ResponderEliminar
  5. Muchas gracias a todas!! No será fácil, cada idea que tengo pienso "lo pondré en el blog"!!

    Pero ayer por primera vez en meses me fuí a dormir a las diez de la noche en muy buena compañia y ha sido reparador!!

    Un abrazo y hasta pronto!!

    ResponderEliminar
  6. Os voy a echar mucho de menos y pasaré de cuando en cuando para ver si hay alguna entrada nueva. Entiendo tu opción, pero tal vez es simplemente cansancio acumulado... (Espero que sea esto último y que postees de cuando en cuando ;-))
    De todas formas, quiero aprovechar para darte las gracias por todo lo que has estado compartiendo en el blog. A mí me ha ayudado mucho. Muchas gracias y mucha suerte!

    Helena

    ResponderEliminar
  7. Te entiendo yo también, Sylvia. Llevar un blog a veces puede ser una carga, más que un rincón donde uno se encuentre a gusto. Disfruta de esta nueva etapa 'unplugged', aunque espero que no te olvides de publicar cositas de vez en cuando.
    1beso.

    ResponderEliminar
  8. Hola Sílvia,
    ja sé que el bloc està aparcat, però no me n'he pogut estar i us hem deixat un premi en el nostre blog! No cal que escriguis res si no et ve de gust, però mira, és una manera de donar-te les gràcies per tot aquest temps "blogaire" que has compartit amb nosaltres! Una abraçada,
    Àfrica.

    ResponderEliminar